تقارن در پارامترهای منتخب توزیع فشار کف پایی سالمندان دارای کوتاهی پا (lld)

اهداف: کوتاهی اندام تحتانی (lld)، از مشکلاتی است که تغییراتی در پارامترهای مختلف ازجمله توزیع فشار کف پایی حین گام برداری به وجود می آورد. هدف این تحقیق، بررسی تقارن در پارامترهای منتخب توزیع فشار کف پایی سالمندان دارای کوتاهی پا (lld) بود. مواد و روش ها: در این تحقیق، ۲۱ سالمند دارای کوتاهی اندام (1.5تا3 سانتی متر) از شهرستان اصفهان به صورت نمونه مشارکت کردند. فشار کف پایی و پارامترهای مرتبط با آن با استفاده از پلت فرم emed، مدل emed at2، در ۵ گام اندازه گیری شد. از گام های یادشده، برای هر پا میانگین سه گام گرفته شد. پس از تقسیم کف پا به ۱۱ ناحیه، حداکثر فشار، نیرو، سطح تماس، زمان تماس، انتگرال فشار-زمان و انتگرال نیرو-زمان در هر ناحیه محاسبه شد. از آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) برای گزارش رکوردها، از آزمون تی وابسته برای مقایسۀ پارامترهای پای کوتاه و بلند (p<0/05) و از شاخص تقارن (%si) برای بررسی وضعیت تقارن در پارامترهای منتخب فشار کف پایی استفاده شد. یافته ها: نتایج آزمون تی وابسته، به جز سطح تماس در ناحیۀ جلوی پا و انگشتان ۳و۴و۵ (0/05>p) هیچ گونه اختلاف معناداری را بین دو سمت کوتاه و بلند نشان نداد. شاخص تقارن (%si) نیز نشان داد که در ناحیۀ پاشنۀ سمت کوتاه زمان تماس کمتر، در ناحیۀ وسط پای سمت کوتاه، نیرو و فشار کمتر و در ناحیۀ جلوی پای کوتاه، فشار بیشتر بوده است. نتیجه گیری: براساس نتایج این تحقیق، زمان تماس اولیه و پذیرش وزن در پای کوتاه کاهش می یابد. این فرایند، موجب افزایش فشار ناحیۀ جلوی پا در مرحلۀ قبل از پوش آف شده و متاتارسال ها را در معرض خطر استرس فرکچر قرار می دهد. برای حل این مشکل و اصلاح الگوی گام برداری پای کوتاه، استفاده از کفی هایی پیشنهاد می شود که ارتفاع معقولانه ای به پاشنه داده، درنتیجه زمان تماس می دهند.